Emocje są jak oddychanie, są z każdym z nas cały czas, a każdy z nas jest specjalistą od swoich własnych. Przeżywamy je czasami bardzo subtelnie i wtedy pastelowo zabarwiają nasze życie. Innym razem są wyraziste jak nasycone barwy. Na przykład teraz: zastanów się, co czujesz w tej właśnie chwili? Jaki koloryt emocjonalny Cię opisuje? Czy to, co czujesz, jest raczej przyjemne, czy nie?
Dawno temu utarło się, iż emocje dzielimy na pozytywne i negatywne, chociaż i jedne, i drugie są nam bardzo potrzebne. Negatywne są zwykle szybciej przez nas zauważane. Strach, złość, pogarda, wstręt, smutek - to tylko kilka z nich. Od dawien dawna ułatwiały nam przeżycie, ponieważ stanowiły bodziec do bardzo konkretnych zachowań (np. ucieczki). Zwykle jest tak, że wywołują tendencję do specyficznego działania.
Pozytywne emocje natomiast przybierają różne kształty i rozmiary. Oznaczają dużo więcej niż tylko odczuwana fizyczna przyjemność albo bliżej nieokreślone zadowolenie. Dziesięć form pozytywnych emocji to: radość, wdzięczność, spokój, zainteresowanie, nadzieja, duma, rozbawienie, inspiracja, zachwyt i miłość. Zastanów się chwilę nad tym, jak często zdajesz sobie sprawę z tego, że czujesz jedną z nich? Z pozytywnymi emocjami, odkąd pamiętamy, był „naukowy kłopot”, ponieważ do niedawna nie bardzo wiedziano, po co one są w naszym życiu. W przeciwieństwie do negatywnych emocji nie wzbudzają tendencji do konkretnych działań…
Piękno emocji polega na tym, że są one silnie zindywidualizowane. Zależą bardziej od wewnętrznej interpretacji niż od warunków zewnętrznych. To, co dla jednej osoby jest źródłem radości, dla innej będzie zupełnie obojętne. Doświadczanie emocji w istotnej mierze zależy od sposobu myślenia. Emocje powstają pod wpływem interpretacji zdarzeń i pojęć, jakie się z nimi wiążą. Wszyscy mamy moc włączania i wyłączania emocji na własne potrzeby, bo nadawanie znaczeń i interpretacji różnych sytuacji można zmieniać. Co ciekawe, nasze zwracanie uwagi na pewne emocje jest raczej nawykiem niż cechą. Oznacza to, że możemy nauczyć się odnajdywać i zwracać uwagę na odczuwane przez nas subtelne emocje pozytywne, które pojawiają się każdego dnia.
Co robić, by pozytywnych emocji było więcej?
Nie wystarczy tylko chcieć odczuwać pozytywne emocje. Trzeba jeszcze znaleźć jedną z dźwigni, które je uruchamiają. Tymi pozytywnymi dźwigniami są pewne formy myślenia i działania. Chcąc wywołać emocje pozytywne, można równie dobrze „coś pomyśleć”, jak i „coś zrobić”.Na początek wystarczy, by od czasu do czasu zadawać coachowanemu (i sobie również) pytania. Szczególną moc ma pytanie: „Co dobrego dla mnie dzieje się w tej chwili? (lub działo się w tej sytuacji, o której rozmawiacie)”. Może ono bardzo wiele zmienić. Jeśli otwarcie i szczerze szukasz odpowiedzi na to pytanie, jesteś na dobrej drodze, by w sposób bardziej pozytywny patrzeć na świat.
Do uruchomienia pozytywnych emocji potrzebne są drobne zmiany w sposobie postrzegania i interpretowania codziennych zdarzeń. Warto więc przyglądać się nawykowym i wzorcom myślenia. Myślenie wyraża interpretację sytuacji, którą przeżywasz – znaczenie, które jej przypisujesz. Ważnym sposobem zwiększania pozytywności jest umiejętność odnajdywania pozytywnych znaczeń w codziennych zdarzeniach. I zdecydowanie nie chodzi o to, by ignorować, czy zaprzeczać istnieniu negatywnych emocji i zdarzeń. Są one niezwykle potrzebne do podejmowania szybkiego działania (np. w sytuacji zagrożenia), ale już nie w kwestii rozwoju, budowania świadomości, wyciągania wniosków czy uczenia się.
Niektóre sprawdzone naukowo sposoby zwiększania ilości emocji pozytywnych w życiu są niewiarygodnie proste:
- otwórz oczy na życzliwość i wdzięczność,
- dostrzeż i rozkoszuj się dobrem,
- wyobraź sobie swoją najlepszą przyszłość,
- bądź bardziej towarzyski,
- wychodź z domu.
Inne wymagają więcej wysiłku:
- zorganizuj inaczej swoją pracę, by lepiej wykorzystywać własne zalety,
- naucz się medytacji doskonalącej uważność,
- odnajduj pozytywne znaczenie w swoich utrwalonych nawykach myślenia.
Komentarze
Prześlij komentarz